خدایا !
به هرآنکس که دوست می دارم ، بیاموز که دوست داشتن از عشق ارزشمندتر است ؛
و به هر آنکس که عاشق او می شوم ، بچشان که عشق از دوست داشتن بزرگتر است ؛
خدایا !
سه نکنی فدات شم ؛
مرسی ؛
.
.
.
پ.ن : می دونم آخرش هم قاطی می کنه ... ؛
هرروز یکی یکی شان را چاقو بر گلو می گذارم ؛
آسمان را نگاهی می اندازم ؛
در جستجوی خدای تو؛
در انتظار فرو افتادن آن بره ی سفیدی که ایمانش نامیده اند ؛
.
.
.
من هروز رؤیاهایم را به قربانگاه می برم ؛
هرروز یکی یکی شان را چاقو بر گلو می گذارم ؛
هرروز ، بی نگاهی به آسمان ؛
هروز ، بی انتظار فرو افتادن بره ی سفید ایمان ؛
یکی یکی شان را سر می برم ؛
بیخ تا بیخ ؛
می ایستم ؛