کاش این دنیا هم مثل جعبه ی موسیقی بود
همه ی صداها آهنگ بود
و همه ی حرف ها ترانه
دل شدگان، علی حاتمی، 1370
حیاط دیوانه خانه
یادداشت‌های آقای لاغر
و در جای دیگری هم می فرماید:
اگر از احوالات اینجانب هم پرسیده باشید، باید که به اطلاعتان برسانم
هاکونا ماتاتا
جز دوری روی شما
.
.
.
11:56 AM |
لاغر |
من خاتون هفت قلعه نیستم،
خاتون هفت خطّم؛
کافی کوفی نوشتم،
که به دو دنیا می ارزد؛
باور کن.
به دو دنیا می ارزد ...
آتش سبز، محمد رضا اصلانی
11:00 PM |
لاغر |
برایم بسیار مشکل است که جریان اظهار عشقم به آدلین را در اینجا نقل کنم. مدت ها وقت صرف کردم و به خودم فشار آوردم تا این ماجرای احمقانه را که حتی تفکرش هم مرا از خجالت سرخ می کند و بی اختیار بر لبانم این کلمات را جاری می سازد:"پس آن احمق من بودم!" به دست فراموشی بسپارم.
...
منی که تجربیات عاشقانه متعددی را پشت سر گذاشته بودم و با جسارت، و بعضی اوقات هم با بی شرمی غیر قابل توصیفی، ازپس همه ی آنها برآمده بودم، ناگهان بدل به پسرک عاشق کمرویی شدم که تمام شجاعتش در این است که دزدکی دستش را، بی آن که معشوقه اش بفهمد، به دست او بزند. و بعد دست خودش را به خاطر آنکه چنان افتخاری نصیبش شده است نوازش کند و بپرستد! این ماجرا که بی غل و غش ترین ماجرای حیات من بود، امروزکه من پیر شده ام و به آن می اندیشم شرم آورترین حادثه ی زندگی من تلقی می شود. من به آن به صورت چیزی مسخره و مبتذل می نگرم: حتی اگر پسر بچه ی ده ساله ای را ببینم که نظر زشتی نسبت به پستانی دارد که از آن شیر خورده است، کمتر از کارش حالت تهوع به من دست می دهد تا از کار خودم.
...
حالا هم از این که نمی توانستم شکستم را پیش بینی کنم شرم زده ام. من با دختر بسیار ساده ای روبرو بودم، ولی تصوراتم او را به صورت عشوه گرترین زنان دنیا درآورده بود. بعد از امتناع او، رنجیدگی عمیقی از او به دل گرفتم که به هیچ وجه منصفانه نبود: آن قدر من واقعیت را با خیال آمیخته بودم که حتی نمی توانستم قبول کنم که ما هرگز یکدیگر را نبوسیده بودیم.
وجدان زنو، ایتالو اسووو
1:20 PM |
لاغر |
تانزانیاجمهوری متحد تانزانیا کشوری است در شرق افریقا. پایتخت سیاسی آن دودوما است. مهمترین شهر آن دارالسلام است و از شهرهای مهم دیگرتانزانیا می توان به آروشا، امبیا، موانزا، موروگور و زنگبار اشاره کرد.
تاریخ
کشور تانزانیا از اتحاد تانگانیا و زنگبار در سال ۱۹۶۴ به وجود آمد.
سیاست
حکومت تانزانیا جمهوری چند حزبی فدرال با یک مجلس قانون گذاری میباشد. رئیس جمهور تانزانیا از سال ۲۰۰۶ جاکایا کیکوته است و نخست وزیر این کشور نیز از سال ۲۰۰۶ ادوارد لوواسا است.
اقتصاد
واحد پول این کشور شلینگ تانزانیا است به طوری که هر 100 شلینگ تانزانیا برابر ۶۹۶ ریال میباشد.
کشور تانزانیا از اتحاد تانگانیا و زنگبار در سال ۱۹۶۴ به وجود آمد.
سیاست
حکومت تانزانیا جمهوری چند حزبی فدرال با یک مجلس قانون گذاری میباشد. رئیس جمهور تانزانیا از سال ۲۰۰۶ جاکایا کیکوته است و نخست وزیر این کشور نیز از سال ۲۰۰۶ ادوارد لوواسا است.
اقتصاد
واحد پول این کشور شلینگ تانزانیا است به طوری که هر 100 شلینگ تانزانیا برابر ۶۹۶ ریال میباشد.
فرهنگ
مردم تانزانیا از لحاظ فرهنگی با مردمان ایرانی و اعراب عمانی خویشاوندی دارند[نیازمند منبع]. وجود تعداد زیادی از کلمات فارسی همچون شاه و کاکا در زبان سواحیلی که یکی از زبانهای رسمی این کشور میباشد، نشان دهنده عمق روابط دو فرهنگ است. در خلال سال‌های پایانی قرن سوم هجری تا اوایل قرن چهارم، گروه‌هایی از خانواده‌های شیرازی به زنگبار مهاجرت کردند. هنوز هم پس از گذشت قرن‌ها در زنگبار، اصل و نسب شیرازی به نوعی نجیب زادگی محسوب می‌شود. آیین نوروز امروزه در زنگبار برگذار می‌شود. زبان ها انگلیسی و سواحیلی زبان های رسمی این کشور هستند.
از آثار باستانی ایرانی در تانزانیا می توان به حمام ساخته شده توسط دختر فتحعلیشاه، چاه آب افشاری و مسجد جزیره دلفین اشاره نمود. همچنین توپ غنیمت گرفته شده در نبرد چالدران (شاه عباس اول) نیز در خانه عجایب تانزانیا نگهداری می شود. در تانزانیا حدود چهارهزار بلوچ فارسی زبان زندگی می کنند.
جغرافیا
تانزانیا در قسمت شرقی افریقا واقع شده‌است. بیشتر خاک آن از یک فلات باپوشش گیاهی بوته زار و علفزار تشکیل شده که در شمال به ناحیه آتشفشانی کلیمانجارو، در شرق به دریاچه تانگانیکا، و در جنوب به زمینهای مرتفع، محدود می‌شود. علیرغم مجاورت با خط استوا، ارتفاع زیاد این سرزمین، باعث شده که دمای هوا بین ۲۹-۱۸ درجه سانتی گراد ثابت بماند. البته در جلگه‌های ساحلی، آب و هوا گرمسیری است و میزان بارش آن، به ۱۰۶-۵۷ سانتی متر در سال بالغ می‌شود. اکثر جمعیت تانزانیا کشاورزی بوده و قهوه – کاکائو و چای، محصولات صادراتی کشور هستند. تانزانیا از نظر صنعتی پیشرفته نبوده و تنها صنایع مهم آن نساجی –دخانیات و صنایع غذایی میباشد. تانزانیا با کشورهای کنیا، روآندا، بوروندی، زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه است. همچنین در شرق تانزانیا در دریاچه ی تانگانیکا با کنگو، و در شمال در دریاچه ی ویکتوریا با اوگاندا مرز آبی دارد.
مردم تانزانیا از لحاظ فرهنگی با مردمان ایرانی و اعراب عمانی خویشاوندی دارند[نیازمند منبع]. وجود تعداد زیادی از کلمات فارسی همچون شاه و کاکا در زبان سواحیلی که یکی از زبانهای رسمی این کشور میباشد، نشان دهنده عمق روابط دو فرهنگ است. در خلال سال‌های پایانی قرن سوم هجری تا اوایل قرن چهارم، گروه‌هایی از خانواده‌های شیرازی به زنگبار مهاجرت کردند. هنوز هم پس از گذشت قرن‌ها در زنگبار، اصل و نسب شیرازی به نوعی نجیب زادگی محسوب می‌شود. آیین نوروز امروزه در زنگبار برگذار می‌شود. زبان ها انگلیسی و سواحیلی زبان های رسمی این کشور هستند.
از آثار باستانی ایرانی در تانزانیا می توان به حمام ساخته شده توسط دختر فتحعلیشاه، چاه آب افشاری و مسجد جزیره دلفین اشاره نمود. همچنین توپ غنیمت گرفته شده در نبرد چالدران (شاه عباس اول) نیز در خانه عجایب تانزانیا نگهداری می شود. در تانزانیا حدود چهارهزار بلوچ فارسی زبان زندگی می کنند.
جغرافیا
تانزانیا در قسمت شرقی افریقا واقع شده‌است. بیشتر خاک آن از یک فلات باپوشش گیاهی بوته زار و علفزار تشکیل شده که در شمال به ناحیه آتشفشانی کلیمانجارو، در شرق به دریاچه تانگانیکا، و در جنوب به زمینهای مرتفع، محدود می‌شود. علیرغم مجاورت با خط استوا، ارتفاع زیاد این سرزمین، باعث شده که دمای هوا بین ۲۹-۱۸ درجه سانتی گراد ثابت بماند. البته در جلگه‌های ساحلی، آب و هوا گرمسیری است و میزان بارش آن، به ۱۰۶-۵۷ سانتی متر در سال بالغ می‌شود. اکثر جمعیت تانزانیا کشاورزی بوده و قهوه – کاکائو و چای، محصولات صادراتی کشور هستند. تانزانیا از نظر صنعتی پیشرفته نبوده و تنها صنایع مهم آن نساجی –دخانیات و صنایع غذایی میباشد. تانزانیا با کشورهای کنیا، روآندا، بوروندی، زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه است. همچنین در شرق تانزانیا در دریاچه ی تانگانیکا با کنگو، و در شمال در دریاچه ی ویکتوریا با اوگاندا مرز آبی دارد.
تصاویر
همینطور که می بینید تانزانیا کشور بزرگی ست با جاهای دیدنی بسیار، دیدن این همه جای دیدنی زمان زیادی می طلبد، دو هفته یا بیست روز و یا حتی بلکُمم بیشتر، و دو هفته یا بیست روز هم که زمان زیادی ست؛ یعنی زمان خیلی زیادی ست؛ می فهمید که!؟ نه، نمی فهمید! دو هفته، بیست روز زمان خیلی خیلی زیادی ست.
.
.
.
پ.ن یک: عکس ها از اینجا
پ.ن دو: دو نقطه دی عرض می شه رسولی
4:22 PM |
لاغر |
و به کرّات هم دیده شده که این آقا -عباس ِ بیچاره ی خودمان را می گوید- در حالیکه یک دوربین به گردن آویخته و یک دو نقطه دی گنده! در پهنای صورت قایَم کرده، مرتب این جمله را تکرار می کند:
عَـ کـُ سم، عکس می گیرم؛
!
4:04 PM |
لاغر |
... گاهی چیزی در تن آدم هست، قوی تر، و اینست که عرق کاری نمی شود. و این بد چیزیست، بدترین چیز دنیا همین است که آدم مست نکند، هرچه بخورد مست نکند و فقط خرجش زیاد شود.
بین ِدو در، ناصر تقوایی
11:00 PM |
لاغر |