Sunday, April 22, 2007
فقط زيباييه كه حقيقت داره .
ديگه حقيقتي نيست .

وقتي كه خيلي پير مي شم ، اونقدري كه طرف چپ بدنم کاملن از كارميافته ، به اين اشراق مي رسم.

پ.ن : با تشکر از دوستان نازکتر از عسلم ، مونتنی و آنتونیونی

Labels: