.
.
.
این روزها جنگجویی خسته ام،
خسته از کارزاری که هیچ گاه نداشته ام ،
با احساس درد و رنج در زخمهایی که هرگز برنداشته ام ،
«در روزگار صلح مرد جنگی به جان خود می افتد.»
نه روزگارمان روزگار صلح است ،
نه من مرد جنگی ام ،
نه به جان خود افتاده ام ؛
اما باور کنید که این روزها ،
خسته از کارزاری بر میگردم ، که نمی دانم کی داشته ام ،
با احساس درد و رنج در زخم هایی که نمی دانم چگونه برداشته ام ؛
.
.
.
پ.ن : السلام علیک یا امامزاده داوود علیه السلام .